ทำไมมาถึงประเทศไทย

    ตอนนี้ดิฉันยังจำวันแรกที่เข้ามาถึงประเทศไทยได้ดี เครื่องบินกำลังจะแล่นลงสู่สนามบินสุวรรณภูมิ พอดิฉันได้แลเห็นภาพต่าง ๆ ของกรุงเทพ ฯ จากหน้าต่างของเครื่องบิน ความรู้สึกเหนือคำบรรยายเกิดขึ้นในใจทันที  จะเป็นความตื่นเต้น ความอยากรู้อยากเห็นหรือความกังวล ไม่มีใครรู้คำตอบที่แท้จริง ที่น่าสนใจที่สุดคือมีเสียงถามตัวฉันเองว่า ทำไมมาถึงประเทศไทย ในสามเดือนที่ผ่านไปนั้น ดิฉันได้หาคำตอบไปเรื่อยๆ

    คำตอบแรกคือคนไทยหรือน้ำใจของคนไทย ในระหว่างการใช้ชีวิตในประเทศไทย สิ่งที่ทำให้ดิฉันประทับใจมากก็คือ เมื่อถามทางกับคนไทย แทนที่จะบอกทางเฉยๆ เขาจะพาไปจนถึงสถานที่ที่เราอยากไป แม้แต่เป็นคนแปลกหน้าซึ่งแตกต่างกันกับคนจีนเป็นอย่างมาก เพราะว่าคนจีนส่วนใหญ่ไม่นิยมใกล้ชิดกับคนแปลกหน้าเพื่อความปลอดภัย นอกจากนี้ อาจารย์ทุกท่านและเพื่อนนักศึกษาคนไทยก็ให้ความเอาใจใส่ดูแลดิฉันตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียนหรือชีวิตประจำวัน ตอนแรกดิฉันยังปรับตัวไม่ค่อยได้กับความมีน้ำใจของคนไทย รู้สึกเคอะเขินบ่อย ๆ  แต่ว่าความอบอุ่นที่มากจากความช่วยเหลือและดูแลของคนไทยทำให้ดิฉันรู้สึกมีความสุขมากในทุกๆ วันที่อยู่ประเทศไทย 

 

 

    คำตอบต่อไปคืออาหารไทย หากย้อนเวลากลับไปสองเดือนที่แล้ว ดิฉันย่อมไม่เชื่อว่าจะมีวันที่ชอบอาหารไทยในชีวิตของตัวฉันเอง ลักษณะของอาหารไทยส่วนใหญ่คือหวานมาก เผ็ดมาก และไม่ค่อยมีผัก ซึ่งพอดีเป็นสิ่งที่ดิฉันไม่ชอบที่สุด ในเดือนแรกที่เพิ่งมาถึงประเทศไทย บ่อยครั้งเลยที่ดิฉันแอบร้องให้ก่อนจะนอนหลับ เพราะว่าอาหารไม่อร่อยสักที แต่ว่าเมื่อเวลาผ่านไป ดิฉันก็หาอาหารไทยที่อร่อย ถูกปากมาก เช่น ข้าวผัดไก่ ผัดมาม่า และสุกี้น้ำ ดิฉันชอบอาหารว่างอย่างหนึ่งที่เรียกว่าโตเกียว ซึ่งจะต้องกินอาทิตย์ละ 3 ครั้ง แนะนำให้ทุกคนไปลองชิมดูนะคะ 

 

  

 

 

    คำตอบสุดท้าย ซึ่งเป็นคำตอบที่สำคัญที่สุดก็คือ ประเทศไทยเป็นสวรรค์ที่เรียนภาษาไทยสำหรับดิฉัน ในประเทศไทยนั้นไม่ว่าอยู่ที่ไหนหรือเมื่อใด เราก็สามารถฝึกใช้ภาษาไทยได้ ไม่มีสถานที่ที่เหมาะสมกับการเรียนภาษาไทยมากไปกว่าการไปในประเทศนั้นๆ ดิฉันได้รู้ว่าไม่ว่าจะเป็นยี่ห้อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปอะไร คนไทยต่างก็เรียกว่ามาม่า ดิฉันได้เข้าใจว่าวัยรุ่นใช้คำว่าโต้รุ่งมาแสดงความหมายว่าค้างคืน ดิฉันได้ตระหนักว่าภาษาไม่ใช่อยู่ที่ตำราเท่านั้น ภาษาส่วนใหญ่อยู่ในปากของเจ้าของภาษา 

 

  อันที่จริง คำตอบของดิฉันเพิ่มเติมปรับปรุงทุกๆ วันในประเทศไทย ซึ่งก็เป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้ดิฉันมีความอยากรู้อยากเห็นในการใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ ดิฉันมั่นใจว่าพอถึงวันที่จะกลับไปประเทศจีน ดิฉันจะสามารถตอบคำถามนี้ได้ดีที่สุด

 

 

                                                                                               陈嘉琪